Στην Κύπρο, το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας διασφαλίζει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα εκάστου πολίτη στη σωματική ακεραιότητα (Άρθρο 7), στην ελευθερία και προσωπική ασφάλεια (Άρθρο 11), ως επίσης το δικαίωμα απόλαυσης της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής εκάστου πολίτη (Άρθρο 15). Ακόμη, οι περισσότερες μορφής βίας καθώς επίσης και σεξουαλικής φύσεως αδικήματα αναγνωρίζονται στην Κυπριακή έννομη τάξη ως ποινικά αδικήματα μέσω του Ποινικού Κώδικα Νόμου (Κεφ. 154).
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και στην έννομη και ενισχυμένη προστασία των θυμάτων διαδραματίζει ο πρόσφατα (13 Μαϊου 2021) δημοσιευμένος Νόμος περί της Πρόληψης και Καταπολέμησης της Βίας κατά των Γυναικών και της Ενδοοικογενειακής Βίας και περί Συναφών Θεμάτων (Ν.115(Ι)/2021). Ο συγκεκριμένος νόμος παρουσιάζει διεύρυνση των σχετικών με την σεξουαλική παρενόχληση όρων και απομακρύνει περιθωριακές και απόψεις π.χ. τον ορισμό της σεξουαλικής πράξης στον οποίο εύλογα δεν συνδέει την πράξη αυτή καθ’ αυτή με την διείσδυση όπως κάποιοι με αναχρονιστικές αντιλήψεις υποστηρίζουν <<…σεξουαλική πράξη σημαίνει πράξη, με ή χωρίς διείσδυση, η οποία…>> .Περαιτέρω, συμπεριλαμβάνει την άσκηση ψυχολογικής βίας η οποία δύναται να εκφράζεται άμεσα ή έμμεσα με εξαναγκασμό, πίεση, υποτιμητικά σχόλια, εξύβριση ,απειλές κ.α. Επιπλέον στις διατάξεις του νέου νόμου περιλαμβάνεται , η διάδοση πορνογραφικού υλικού ή υλικού σεξουαλικού περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεση της γυναίκας, ακόμα και η οικονομική βία εναντίων γυναικών, δηλαδή η αποστέρηση από το σύζυγο ή σύντροφο εξαρτώμενης οικονομικά γυναίκας τα αναγκαία προς το ζην.
Επιπλέον δίνεται η δυνατότητα στο Δικαστήριο να διατάξει απομάκρυνση του θύματος και τη τοποθέτηση του σε ασφαλές μέρος, την έκδοση προσωρινού διατάγματος αποκλεισμού υπόπτου ή κατηγορούμενου από το χώρο διαμονής και/ή εργασίας και/ή οποιοδήποτε άλλο χώρο στον οποίο μπορεί να βρίσκεται το θύμα, ακόμα και διάταγμα με το οποίο να απαγορεύεται στον κατηγορούμενο να πλησιάζει σε συγκεκριμένη απόσταση το θύμα. Τέλος, προσδίδει το δικαίωμα στο θύμα να ασκήσει αγωγή για την αξίωση ειδικών αποζημιώσεων(ηθική βλάβη) έναντι του θύτη, το οποίο μάλιστα δεν παραγράφεται.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παρών νόμος είναι πράγματι πιο προοδευτικός από τους σχετικούς προηγούμενους αλλά δυστυχώς δεν έχει καταφθάσει το πλήρωμα του χρόνου για τη δημιουργία ριζικών αλλαγών στο εν λόγω ζήτημα. Η Κύπρος οφείλει να συμμορφώνεται με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες αλλά και να παραδειγματίζεται από άλλα κράτη των οποίων το νομοθετικό πλαίσιο, τουλάχιστον όσον αφορά τέτοια ζητήματα δεν είναι απλώς πιο προοδευτικό αλλά πιο αποτελεσματικό, κατασταλτικό και προληπτικό.
