Την 30.11.2019 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης ο νέος νόμος 4640/2019 για τη Διαμεσολάβηση σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις. Με το νόμο αυτό αρχίζει μια νέα εποχή για τον θεσμό της διαμεσολάβησης στην Ελλάδα.
Σκοπός του νέου νόμου είναι να κάνει το θεσμό της διαμεσολάβησης ευρέος γνωστό και να δημιουργήσει κουλτούρα και έδαφος για την επίλυση των διαφορών μέσω της εξωδικαστικής διευθέτησης τους, διασώζοντας τις υφιστάμενες σχέσεις των μερών, εξασφαλίζοντας χρόνο και χρήμα και συνδράμοντας στην αποσυμφόρηση των ελληνικών δικαστηρίων.
Καινοτομία του νόμου αυτού αποτελεί η εισαγωγή της υποχρέωσης των πληρεξουσίων δικηγόρων να ενημερώνουν τους εντολείς τους για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς τους και για την υποχρέωση προσφυγής στην Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία. Ενώ παράλληλα εισάγεται η έννοια της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας (ΥΑΣ), η οποία ουσιαστικά συνίσταται σε ενημερωτική συνεδρία για τον θεσμό της διαμεσολάβησης και για τις βασικές αρχές που τον διέπουν.
Βασικές πρόνοιες του νέου νομοθετικού πλαισίου για την διαμεσολάβηση αφορούν:
1) Την υποχρέωση των πληρεξουσίων δικηγόρων, πριν από την προσφυγή τους στο Δικαστήριο, να ενημερώνουν τους εντολείς τους εγγράφως για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς τους ή μέρους αυτής, ως επίσης και για την υποχρέωση προσφυγής στην ΥΑΣ στις περιπτώσεις που ο νόμος ορίζει.
2) Την έννοια της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας, τον ενημερωτικό χαρακτήρα της και την υπαγωγή σε αυτήν α) των οικογενειακών διαφορών, εκτός από αυτές των περιπτώσεων α΄, β΄ και γ΄ της παραγράφου 1, καθώς και εκείνες της παραγράφου 2 του άρθρου 592 Κ.Πολ.Δ., β) των διαφορών που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ’ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, αν η αξία του αντικειμένου της διαφοράς υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ και Πολυμελούς Πρωτοδικείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και γ) των διαφορών για τις οποίες σε έγγραφη συμφωνία των μερών προβλέπεται και είναι σε ισχύ ρήτρα διαμεσολάβησης.
3) Τον τρόπο επιλογής του διαμεσολαβητή για τη διεξαγωγή της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας, είτε από κοινού από τα μέρη είτε από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης, τη διαδικασία της Υποχρεωτικής Αρχικής Συνεδρίας, την έννοια και το ρόλο του νομικού παραστάτη σε αυτήν και τα έννομα αποτελέσματα που δημιουργεί.
5) Τη φύση και τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, τον τρόπο που μια διαφορά υπάγεται σε αυτήν, τον τρόπο επιλογής του διαμεσολαβητή, το ρόλο του νομικού παραστάτη και τις έννομες συνέπειες της διαδικασίας.
6) Τον ρόλο και τις αρμοδιότητες της Κεντρικής Επιτροπής Διαμεσολάβησης, τον αριθμό των μελών της και από ποιον επαγγελματικό χώρο προέρχονται αυτά.
7) Τα απαιτούμενα προσόντα των διαμεσολαβητών, την αμοιβή τους, το πλαίσιο κατάρτισης τους και τη διαπίστευση τους με εγγραφή στο σχετικό μητρώο του Υπουργείου Δικαιοσύνης.
8) Το πλαίσιο αδειοδότησης των φορέων κατάρτισης διαμεσολαβητών, τη μορφή που μπορούν να έχουν και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούν.
Η νέα νομοθετική πραγματικότητα γύρω από το θεσμό της διαμεσολάβησης στην Ελλάδα δημιουργεί πρακτικές δυσκολίες κατά την εφαρμογή της. Εμείς, παρά την ύπαρξη των δυσκολιών αυτών, πρέπει να είμαστε έμπρακτα αρωγοί και συμπαραστάτες στο εγχείρημα, για την ενίσχυση του θεσμού και την εξασφάλιση ταχύτερης και ποιοτικότερης επίλυσης των διαφορών.
Συντακτική Ομάδα MediateIN
