Η αναγνώριση της πατρότητας είναι ένα ζήτημα που δημιουργεί πολλά εύλογα ερωτήματα και απορίες ιδιαίτερα όσον αφορά τις διαδικασίες και τους τρόπους με τους οποίους μπορεί αυτή να επιτευχθεί. Στη πραγματικότητα όμως είναι πιο απλό θέμα από ότι παρουσιάζεται.Αν παραγκωνιστούν οι νομικές ορολογίες γίνεται ξεκάθαρο πως μπορεί να γίνει η αναγνώριση.Πιο συγκεκριμένα υπάρχουν δύο τρόπoi για να γίνει ,εκούσια ,δηλαδή με τη θέληση και των δύο γονέων και φυσικά υπάρχει πάντα η δικαστική οδός.
Εκούσια αναγνώριση πατρότητας μπορεί να ζητήσει από τον πατέρας , ύστερα από συναίνεση της μητέρας . Η δήλωση γίνεται με συμβολαιογραφικό έγγραφο ή ακόμη και με διαθήκη. Η συγκεκριμένη αναγνώριση μπορεί να προσβληθεί από το τέκνο, τους γονείς και από πρώην άφαντο γονέα. Αποτέλεσμα της εκούσιας αναγνώρισης τέκνου είναι ότι το παιδί έχει όλα τα δικαιώματα που έχει ένα τέκνο που γεννήθηκε σε γάμο, ήτοι δικαίωμα διατροφής και προτεραιότηα στο κληρονομικό δικαίωμα.Αντίστοιχα για τον πατέρα σημαίνει ότι αποκτά γονική μέριμνα και όλα τα αντίστοιχα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις ,όπως για παράδειγμα την υποχρέωση διατροφής προς το τέκνο.
Η προθεσμία για την προσβολή της πατρότητας από το ίδιο το τέκνο είναι δύο χρόνια μετά την ενηλικίωσή του. Η προθεσμία της προσβολής για τα υπόλοιπα πρόσωπα που νομιμοποιούνται να προσβάλλουν την εν λόγω αναγνώριση είναι τρεις (3) μήνες αφότου έλαβαν γνώση της αναγνώρισης ή σε κάθε περίπτωση αν περάσουν δύο (2) χρόνια από αυτή.Σε περίπτωση που η μητέρα αρνείται να συναινέσει στην εκούσια αναγνώριση του τέκνου, ο πατέρας μπορεί να προβεί σε άσκηση αγωγής αναγνώρισής του, η οποία στρέφεται κατά της μητέρας. Η προθεσμία για την άσκηση της αγωγής είναι δύο (2) χρόνια από τότε που η μητέρα αρνήθηκε την αναγνώριση.
Δικαστική αναγνώριση πατρότητας μπορεί να ζητηθεί από τρία πρόσωπα. Πρώτον, από τη μητέρα του τέκνου , δεύτερον από τον πατέρα (ή τους γονείς του) αν η μητέρα αρνήθηκε να δώσει τη συναίνεσή της για εκούσια αναγνώριση και τρίτον από το ίδιο το παιδί. Η αναγνώριση μπορεί να στραφεί και κατά των κληρονόμων του εκάστοτε γονέα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το τεστ DNA δε προσδίδει την ιδιότητα του γονέα, σε αυτόν που το κάνει.Η ιδιότητα αυτή αποκτάται με την εκούσια ή δικαστική αναγνώριση του παιδιού, εκ μέρους του πατέρα του.Ένα τέκνο γεννημένο εντός γάμου της μητέρας του με τον σύζυγό της δεν μπορεί να αναγνωρισθεί από τον βιολογικό του πατέρα, εάν προηγουμένως δεν προσβληθεί η πατρότητά του και δεν εκδοθεί αμετάκλητη δικαστική απόφαση που κάνει δεκτή την προσβολή. Αντίθετα, ένα τέκνο γεννημένο εκτός γάμου μπορεί αυτόματα να αναγνωρισθεί από τον βιολογικό του πατέρα, είτε εκούσια είτε δικαστικά, σε περίπτωση που δεν συναινεί η μητέρα.
Η συχνή αλλαγή της νομοθεσίας έχεις ως αποτέλεσμα να δημιουργείται σύγχυση σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα. Παρόλαυτα όμως τα πράγματα είναι λιγότερο περίπλοκα όπως αποδεικνύεται.